Tanguy De Lamotte i Francois Damiens (Initiatives Coeur) / fot. Shuttersail.com

Od wczoraj wszystkie 9 jachtów klasy IMOCA, które ukończyło regaty Transat Jacques Vabre 2013 cumuje już w Itajai. Wczoraj, we czwartek po południu na metę wpłynęły dwa ostatnie, Initiatives Coeur (Tanguy De Lamotte / Francois Damiens) oraz Team Plastique (Alessandro di Benedetto / Alberto Monaco). Był to najbliższy finisz w historii klasy – na mecie różnica pomiędzy ósmym a dziewiątym miejscem wyniosła zaledwie 9 (dziewięć!) sekund! To tyle, co jeden sztag, bo nawet nie bukszpryt – po 21 dniach na morzu i 5450 milach trasy teoretycznej.

Oba jachty, Initiatives Coeur i Team Plastique od kilku już dni, mniej więcej od szerokości Rio de Janeiro, żeglowały blisko siebie, w odległości około 1 mili i zamieniały się miejscami w rankingach. Zawodnicy rozmawiali przez radio UKF i robili sobie nawzajem zdjęcia. 230 mil przed metą, wieczorem, Team Plastique zrobił zwrot, aby popłynąć własną trasą, ale rano znów byli obok Initiatives Coeur – konkurenci musieli ominąć kuter rybacki ciągnący za sobą sieci. Im bliżej mety tym robiło się ciekawiej – w odległości 30 mil do celu różnica wynosiła zaledwie pół mili, a finalnie wyniosła 9 sekund.

Po dopłynięciu wszyscy czterej zawodnicy nie kryli wielkiej radości z ukończenia regat oraz niezwykłego pojedynku jaki toczyli przez ostatnie dni. Niemniej Alberto Monaco (swoją drogą, to preparator – czyli kapitan techniczny – czyli włoski Świstak) stwierdził, że wprawdzie bardzo mu się podobało, ale następnym razem jak, Alessandro gdzieś popłynie, to on wolałby pozostać na lądzie.

Całkowity czas rejsu Initiatives Coeur to 21 dni 03h 55 min 46 sek, średnia prędkość 11,55 na trasie liczącej 5868 Mm. Czas Team Plastique to 21 dni 3 h 55 min 55 sek, trasa przebyta: 5752 Mm, średnia prędkość 11,32 w. Różnica pomiędzy pierwszym (PRB) a ostatnim (Team Plastique)  jachtem klasy IMOCA na mecie to 4 dni 3 h 14 min 8 sekund.

Świstak i Alberto Monaco / fot. J.M. Liot – DPPI – TJV2013

Załoga jachtu ENERGA witała wczoraj konkurentów na mecie. Jutro na godzinę 1300 organizatorzy zaplanowali regaty zamykające TJV2013 (dla klas, które już ukończyły) oraz pierwsze rozdanie nagród.

Najmniejsze ze startujących jachty Class 40 również zbliżają się już do mety – pierwsze spodziewane są jutro, w sobotę, 30 listopada.

A tutaj przetłumaczony przez Pawła Ba materiał o klasie IMOCA: Guillaume Verdier:  brazylijskie refleksje

Czytaj dalej →

fot. R.Hajduk/Shuttersail.com

We środę, 27 listopada o godzinie 23:47:17 jacht ENERGA prowadzony przez Zbigniewa Gutkowskiego i Macieja Marczewskiego szczęśliwie minął linię mety regat Transat Jacques Vabre jako siódma jednostka w klasie IMOCA.

Polska załoga ukończyła wyścig po 20 dniach, 10 godzinach, 47 minutach i 17 sekundach od startu z francuskiego portu Le Hawre. Był to historyczny, pierwszy występ Polaków w prestiżowych regatach załóg dwuosobowych przez Atlantyk i jednocześnie kwalifikacja do przyszłorocznych regat Barcelona World Race. Całość trasy jaką pokonał jacht to 6003 Mm, przepłynięte ze średnią prędkością 12,23 węzła.

SUPER !!! Gratulacje chłopaki !!! Jesteście wspaniali! Udało się !!!

Rozmowa z Gutkiem niebawem.

*Taki tytuł, bo Itajai skojarzyło mi się już dawno z Ukajali, a była taka książka Arkadego Fiedlera – Ryby śpiewają w Ukajali – którą czytał mi dziadek…jakieś 30-kilka lat temu… W końcu jedno i drugie Ameryka Południowa :)

„Wioseł mi brakuje …” – tak Gutek dziś skwitował sytuację w naszej rozmowie telefonicznej około południa. „Byłoby lepiej. Gdybym miał genakera to 12 godzin i mógłbym zapomnieć o tych chłopakach na trawersie … Denerwuje mnie to bardzo, bo błędów za bardzo nie popełniliśmy. Nie wiem, co więcej powiedzieć – jedziemy. Na wieczór zrobię rufę i już będziemy płynąć prosto do celu.” Jak widać na trackerze, zwrot już zrobiony.

Pozycje na 1830 UTC

Dalej mówił tak: „Teraz wiatr ok 16 – 20 węzłów, żeby zacząć lecieć musiałoby być ze 30. Może to i tropik, może i Brazylia i Copacabana, ale z pogodą jest taka kicha, że szkoda gadać. Od równika słońce było raz, przy Fernando de Noronha. Słabiutko bym powiedział. Cały czas w sztormiaku jadę, zawsze było tak gorąco, że można było bez, ale teraz nie. Tyle, że spodni nie potrzeba. Zimno nie jest, ale straszne chmury, słońca brak. Mógłbym jechać cały czas 20 węzłów, ale do tego żagle są potrzebne. Grrrr.”

Tyle „zwykłej” rozmowy, nagranie bardziej ogólne jest tu:

W każdym razie do mety już niewiele (344 Mm), powinni dopłynąć jutro wieczorem. Komitet powitalny już w drodze, niebawem ląduje w Sao Paulo. Od rana powinni być na posterunku :)